Onze mensen

Zo KOEstert Ellie Spijkers haar toekomst

19 juni 2022
-
2 minuten

Iedere maand wordt er een collega geïnterviewd, over het KOEsteren van zijn of haar eigen toekomst. De collega's vertellen hoe zij hun carrière bij De Heus ervaren. Deze maand spreken we Ellie Spijkers, voorheen chauffeuse op de locatie Veghel. Sinds afgelopen jaar is ze werkzaam als administratief logistiek medewerker in de portiersloge. Ellie neemt ons mee in de mogelijkheden binnen De Heus, naar aanleiding van haar eigen ervaringen.

Waar komt jouw passie voor de vrachtwagen vandaan?

Als meisje van een jaar of acht reed ik elke vakantie wel een keer mee op de vrachtwagen van mengvoeder bedrijf UTD Helmond. Het was wel indrukwekkend om dan daar rond te lopen in zo'n grote mengvoederfabriek. Op mijn 18e heb ik mijn rijbewijs gehaald en ben ik chauffeurswerk op een sprinterbusje gaan doen. Al snel behaalde ik mijn chauffeursdiploma, ADR gevaarlijke stoffen en mijn C rijbewijs. Toch voelde rijden met een bakwagen nog niet compleet. Dus heb ik ook het CE rijbewijs behaald. Vervolgens ben ik op een bulkwagen plastic korrels en pvc gaan rijden door de Benelux, Duitsland en Frankrijk.

Wanneer besloot je bij De Heus te komen werken?

Toen mijn vader ernstig ziek werd besloot ik dat ik dichter bij huis wilde blijven en ging ik als groente- en fruitchauffeur aan de slag. Dit paste mij niet. Daarom ben ik gaan chauffeur geworden op een mestwagen. Als mensen vroegen wat ik vervoerde zei ik altijd maar ‘Humusrijke emulsie’ haha. Via mijn broer Theo Spijkers, die al bij De Heus werkte, ben ik aan de slag gegaan als vrachtwagenchauffeur bij De Heus.

Wat vond jij het leukst aan je rol als chauffeur bij De Heus?

Een fijne groep collega's en veel leuke klanten. Zo kwamen we vaak bij ‘oma' van de nieuwe Leenhof in Zuid-Limburg. Elke keer weer kwam ze je halen om koffie met haar te drinken en dan had ze een heel bordje klaar staan met 3 koeken en een stuk Limburgse vlaai. We zijn met een groepje chauffeurs zelfs uitgenodigd om op haar feest te komen toen ze 90 jaar werd. Helaas is zij onlangs overleden. Het zijn leuke herinneringen aan mijn chauffeurstijd.

Waarom ben je gestopt als chauffeur?

Sinds 2017 werkte ik dan ook met veel plezier op de bulkwagen, maar helaas werd dit werk fysiek te zwaar voor mij. Binnen De Heus ben ik hierin goed begeleid. Na verschillende oriënterende gesprekken, trokken we de conclusie dat een andere functie binnen De Heus de beste oplossing zou zijn. Vervolgens mocht ik aan de slag als logistiek medewerker in de portiersloge in Veghel. Ik KOEster deze kans om toch voor De Heus te mogen blijven werken en waardeer het enorm dat er zoveel mensen, waaronder mijn vorige en huidige leidinggevende, enorm hun best hebben gedaan voor mij.

Wanneer zit jij in 'je element'?


Doordat ik 22 jaar als chauffeur heb gewerkt, ken ik de chauffeurswereld goed. Ik ben bekend met het papierwerk, ken de mensen, en de weg in- en om de fabriek. In het begin was het werk wel wennen, maar na verloop van tijd word je er handiger in. Ook moet je je hoofd koel kunnen houden als het erg druk is en er veel chauffeurs tegelijkertijd zich aanmelden.

Ik heb het ontzettend naar mijn zin in mijn nieuwe baan, en geniet van het leven. Elke dag genieten van de leuke kleine dingen is belangrijk. Je moet er zelf iets van maken en niet wachten met genieten tot je met pensioen gaat.

Wat maakt jouw nieuwe functie zo leuk?

Het contact met de chauffeurs die bij ons komen lossen maken het werk leuk. Na een paar keer leer je de mensen kennen en komen er persoonlijke verhalen. Zo kwam er laatst een man die een heel persoonlijk verhaal vertelde over zijn kleinzoon. Afgelopen week kwam diezelfde man weer eens bij ons, ik vroeg hem hoe het met zijn kleinzoon ging. Hij kreeg er een brok van in zijn keel en zei: "wat vind ik dat nou toch mooi dat jij dat nog weet", en bedankte mij dat ik ernaar vroeg.

Wat is jouw ultieme droom of wens?

Mijn droom is om met mijn moeder de Camiño Portugese te lopen. Het is afgelopen 17 maart 10 jaar geleden dat mijn moeder en ik de Camino Frances liepen. Een tocht van ruim 800 kilometer vanaf de Frans-Spaanse grens naar het westen van Spanje (Santiago de Compostela). Een hele leuke uitdaging was het, waar ik nog steeds elke dag met plezier aan terugdenk. Ik KOEster deze mooie herinnering en ik heb geleerd dat je helemaal niet zoveel nodig hebt om compleet gelukkig te zijn.

Denk je al na over een volgende stap?

Zelf ben ik erg tevreden met mijn functie van Administratief Logistiek Medewerker in Veghel, en ben ik nog druk bezig om deze nieuwe functie eigen te maken. Ik heb geen lange termijn loopbaanplanning voor ogen betreffende een eventuele volgende stap of andere functie. Mocht er op termijn een leuke opleiding of een andere functie binnen De Heus voorbij komen, dan kan ik daar altijd nog over in gesprek gaan. Maar voor nu ben ik erg tevreden en ga ik met veel plezier naar mijn werk.