Update voedingsonderzoek moederdieren

Onderzoeksopzet: lichaamsgewicht en lichaamssamenstelling

In voorafgaande artikelen werd de opzet van het onderzoek al beschreven, maar hier volgt een korte opfrissing van het geheugen. Ten eerste zijn de moederdieren opgedeeld in twee groepen gebaseerd op groeicurve. In de eerste groep werd gestreefd naar een wekelijks standaardgewicht conform de praktijk. De tweede groep mocht gedurende de complete opfok en productieperiode 15% zwaarder zijn, waardoor ze niet alleen meer eiwit in het lichaam aanzetten, maar ook meer vet. Binnen de twee groeicurves mochten de hennen niet verschillen in lichaamsgewicht, maar zijn we erin geslaagd om met verschillende voerstrategieën de lichaamssamenstelling van het moederdier te beïnvloeden. De moederdieren hadden in dit geval meer lichaamsvet of juist meer lichaamseiwit (spiermassa), terwijl ze hetzelfde gewicht hadden.

Metingen broedeieren en vleeskuikens

In dit onderzoek willen we graag achterhalen wat de invloed is van de lichaamssamenstelling op de nakomelingen. Om dit te kunnen onderzoeken zijn tijdens de productiefase meerdere aspecten gemeten. Zo is om de week de broedei-kwaliteit en de broedei-samenstelling gemeten. Elke drie á vier weken zijn eieren uitgebroed, waarbij de broeduitkomst, de embryonale ontwikkeling en de kuikenkwaliteit bij uitkomst zijn gemeten. Daarnaast zijn op twee momenten tijdens de productiefase de nakomelingen in onze vleeskuikenproeflocatie geplaatst om ze te volgen tot aan de slacht. Tijdens de gehele groeiperiode kregen alle vleeskuikens precies hetzelfde voer, zodat het enige verschil tussen nakomelingen terug te leiden was naar de voerstrategie van het moederdier.

Zwaardere moeders zorgen

Voor zwaardere kuikens is de eerste vraag of moederdieren met een 15% hoger lichaamsgewicht een beter vleeskuiken produceren in vergelijking met moederdieren met een standaardgewicht. Wat uit het onderzoek duidelijk werd, was dat een zwaarder moederdier zwaardere eieren produceert. Daarnaast blijkt dat een ei van een zwaarder moederdier een iets andere eiwit-dooier-verhouding heeft. Uit deze eieren komt een zwaarder kuiken. De kuikens van de zwaardere moederdieren behouden hun voorsprong in gewicht gedurende de gehele afmest periode, met name door een hogere voeropname. Het uiteindelijke slachtgewicht van vleeskuikens van zwaardere moederdieren was hoger ten opzichte van de vleeskuikens afkomstig van moederdieren met een standaardgewicht.

Vettere moeders zorgen voor vitale kuikens

De lichaamssamenstelling van het moederdier had een effect op het gewicht van het broedei en de broedei-samenstelling. Tijdens de groeiperiode van de vleeskuikens blijkt de lichaamssamenstelling van het moederdier invloed te hebben op de voederconversie en voeropname van het vleeskuiken. Zo had het zwaarste kuiken bij uitkomst niet het zwaarste slachtgewicht. Het blijkt dus dat lichaamssamenstelling van het moederdier wel degelijk een invloed heeft op de kwaliteit en groei potentie van haar nakomelingen.

Vervolgonderzoek

De resultaten van het eerste onderzoek worden omgezet naar praktische kennis en instrumenten om de voeding tijdens de opfok- en productiefase van de moederdieren te sturen richting optimale resultaten voor zowel het moederdier als het vleeskuiken. Naar aanleiding van dit eerste onderzoek is een tweede onderzoek gestart dat nog dieper induikt op de relatie tussen voeding van vleeskuikenmoederdieren en de kwaliteit en groeipotentie van haar nakomelingen.