Zo haal je deze winter het meest uit je voorjaarskuil

De april-kuilen kenmerken zich door een gemiddeld eiwitniveau van 17%. Het aandeel suikers in deze kuilen is extreem hoog als gevolg van het droge, zonnige en koude weertype. Deze bladrijke kuilen bevatten nauwelijks structuur, zijn energierijk, en dus zeer snel. Dergelijke kuilen kunnen het best in combinatie met een latere structuurrijkere snede worden gevoerd om problemen met pensverzuring en verhoogde passage te voorkomen. Rustige krachtvoeders zoals Stabiel, Select en Royaal passen goed in rantsoenen met dergelijke kuilen. Daarnaast vormt bierbostel een welkome aanvulling.

In de traditionele maaiweken in mei zien we dat het gras in balans is gekomen wat betreft structuur en voederwaarde, met een optimale verteringscoëfficiënt van 79% en een eiwitniveau van 16%. Door het wisselvallige weer komt het gemiddelde droge stofgehalte echter niet boven de 25%. Daarbij zien we ook veel kuilen die in het water zijn gevallen met <20% droge stof. In natte kuilen is een groot deel van het graseiwit omgezet in ammoniak tijdens het conserveringsproces. Ammoniak is tot op zekere hoogte te benutten voor de vorming van microbieel eiwit in de koe. Er is echter ook behoefte aan voldoende werkelijk eiwit voor een optimale penswerking. Daarnaast zien we dat een groot deel van de suiker is omgezet in melkzuur. Deze melkzuurrijke kuilen zijn zeer smakelijk en melkdrijvend. Vaak zijn deze kuilen sneller verteerbaar dan de analyse doet vermoeden. Het melkvetgehalte zakt hierdoor. Voor een gezonde penswerking en ondersteuning van gehaltes is het raadzaam dergelijke natte kuilen in combinatie met een drogere structuurrijke kuil en/of hooi te voeren. Voeders die deze winter passen zijn Select, Royaal en Solide.

De snedes van begin juni zijn extreem zwaar en structuurrijk. Door de lage verteerbaarheid bevatten ze gemiddeld slechts 880 VEM. Ook het eiwit is als gevolg van verdunning gedaald tot 13%. Het droge stofgehalte is optimaal te noemen met 42%. Doordat de kuilen op veel plekken enorm hoog zijn geworden, ligt broei op de loer. Voldoende voersnelheid, een strak snijvlak en druk op de kuil is noodzakelijk om deze kuilen broeivrij te houden. Deze kuilen vragen een fikse aanvulling van eiwit en (snelle) energie om goed te verteren en de melkproductie op peil te houden. Een deel van het eiwit kan komen uit een late eiwitrijkere snede. Krachtvoeders die passen zijn ER-Tempo, Optimaal en Patent.