SynchroFOS

07 oktober 2016
-
3 minuten

Een groot deel van de nutriëntbehoefte van de koe wordt vervuld vanuit de pens. Daarom ligt de focus van het SFOS-systeem op de optimalisatie van de processen die in de pens plaatsvinden. De Fermenteerbare Organische Stof (SFOS) bestaat uit energie en eiwit die met elkaar gesynchroniseerd worden in de tijd. Deze synchronisatie zorgt ervoor dat zowel energie als eiwit optimaal benut worden door de koe.

Rantsoenadvies

Een goede rantsoenberekening is essentieel voor een advies dat aansluit bij de doelstellingen van de melkveehouder. Om een goede berekening uit te kunnen voeren is inzicht nodig in de kwaliteit van de voedermiddelen. Op basis van de gehalten worden de voederwaardekenmerken berekend. De analyses die hiervoor gebruikt worden, worden regelmatig aangepast aan de hand van kennis die beschikbaar komt uit onderzoek. Naast de analyses, kunnen ook de grondstoffen zelf veranderen. Wanneer bijvoorbeeld de droog- en toastprocessen in de levensmiddelenindustrie veranderen, kan dit de pensafbraakkarakteristieken van eiwit en zetmeel beïnvloeden. Zo zijn de afbraakkarakteristieken van raap en soja gedurende de afgelopen decennia steeds meer op elkaar gaan lijken. Ook komen er regelmatig nieuwe grondstoffen beschikbaar in de melkveehouderij. Dit zijn vaak bijproducten uit de voedingsmiddelenindustrie die vanuit duurzaamheidsoogpunt hun weg vinden in de diervoeding. Om een goede rantsoenberekening te kunnen blijven maken, is het van belang de analyses en waardering van grondstoffen upto- date te houden. Daarom worden deze controles routinematig uitgevoerd en waar nodig aanpassingen gedaan.

''De theorie en praktijk komen dichter bij elkaar''

Up-to-date

Afgelopen jaar heeft De Heus naast de voederwaardering ook de gebruikte rekenregels nogmaals kritisch tegen het licht gehouden. In de praktijk kwamen we nog wel eens ruwvoer tegen dat zich anders leek te gedragen dan de rekenregels voorspelden. Dit waren vaak kuilen met extreme gehalten, bijvoorbeeld hele natte of juist hele droge maïskuilen, of graskuilen met veel organische zuren (melkzuur en/of azijnzuur). We hebben de laatste literatuur gebruikt om de rekenregels te verbeteren en uiteraard hebben we dit verder onderzocht met behulp van praktisch onderzoek. Zo blijkt dat we onder andere een nauwkeurigere inschatting kunnen maken van de zetmeelafbraak in maïskuilen en van de suikerafbraak in graskuilen. De fermentatieproducten die ontstaan tijdens de conservering van maïs- en graskuilen worden beter gewaardeerd en hierdoor kunnen juist de extreme ruwvoeders beter ingeschat worden. Van een graskuil met veel suiker werd in theorie bijvoorbeeld verwacht dat die veel snelle energie bevat. Als deze kuil echter ook droog is, valt die snelheid in praktijk vaak mee. Doordat de nieuwe rekenregels daar rekening mee houden, komen de theorie en de praktijk dichterbij elkaar. Op deze manier is de voorspelbaarheid van de rantsoenberekeningen verbeterd en kunnen de rundveespecialisten van De Heus de veehouder nog beter helpen om een optimaal rantsoen uit te rekenen op basis van het beschikbare ruwvoer.

Herijking rekenregels leidt tot verdere optimalisaties in rantsoen

Door de vernieuwde rekenregels worden grondstoffen en ruwvoeders nauwkeuriger gewaardeerd. De graskuil uit tabel 1 komt met de nieuwe rekenregels hoger uit in fermenteerbare organische stof (SFOS), pensenergie en glucose leverend vermogen (GLV). Doordat deze kwaliteiten beter ingeschat worden, worden ze ook beter benut.

Tabel 1: Analyse van een graskuil Figuur 1: Verschillen in fermenteerbare organische stof (SFOS), pensenergie en glucose leverend vermogen (GLV) tussen de oude en nieuwe rekenregels van het voederwaarderingssysteem van De Heus van de kuil van tabel 1